Scheidsrechtersballen

– In de zestien, gaat de bal naar de doelman.

– Buiten de zestien, gaat de bal naar een speler van het team dat de bal het laatste aanraakte.

– Alle andere spelers moeten minstens 4 meter afstand houden.

– Een scheidsrechtersbal wordt toegekend wanneer door nadat de bal de scheidsrechter raakt er een doelpunt valt, het balbezit van team verandert of een veelbelovende aanval op gang komt.

Uitleg van de IFAB: “De huidige procedure leidt vaak tot een ‘gefabriceerde’ herstart die ten onrechte worden ‘uitgebuit’. Bijvoorbeeld door de bal diep op de helft van de tegenstander te trappen, die vervolgens moet ingooien. De bal teruggeven aan het team dat het laatst in balbezit was, herstelt de situatie zoals ze was.”

Vrije trappen

– Een speler van de ‘aanvallende’ partij mag niet meer in de muur van de tegenstander gaan staan.

– Er moet een afstand van minstens 1 meter zijn tussen muur en spelers van de ploeg die een vrije trap neemt.

– Indien dit niet geval is, wordt er een indirecte vrije trap toegekend.

– Bij een vrije trap in de eigen zestien moet de bal niet eerst buiten de zestien zijn alvorens het spel hervat kan worden. Tegenstanders moeten wel buiten de zestien blijven bij de vrije trap. Hetzelfde geldt voor doeltrappen. Het spel is hervat bij het nemen van de vrije/doeltrap.

– Als de scheidsrechter een gele of rode kaart wil geven maar er snel een vrije trap wordt genomen, mag die de kaart bij de volgende pauze alsnog geven indien het team dat de vrije trap veroorzaakte niet afgeleid werd door de scheidsrechter.

Uitleg van de IFAB: “Aanvallers die in de muur gaan staan, zorgen vaak voor problemen en verspillen tijd. Er is geen enkele tactische reden voor hen om in de muur te gaan staan. Bovendien schaadt dit het imago van het voetbal. De vrije trappen in de zestien en doeltrappen waarbij het spel meteen hervat wordt, zorgt voor een snellere en meer dynamische herstart van de wedstrijd.”

Vieringen

– Een gele kaart wordt gegeven aan een speler die op ‘illegale’ wijze een doelpunt viert (bijvoorbeeld door zijn shirt uit te doen), ook al wordt het doelpunt daarna afgekeurd.

Uitleg van de IFAB: “De impact op het imago van het voetbal bij ongepaste vieringen is even groot wanneer een goal wordt afgekeurd dan wanneer ze wordt goedgekeurd.”

Handsbal

– In de volgende situaties wordt een vrije trap gegeven als de bal een arm of hand heeft beroerd, ook al was het onbedoeld en was er sprake van aangeschoten hands (deze regels werden in ons land al toegepast in de play-offs):

— Als de bal in doel verdwijnt nadat die een arm of hand van een aanvaller raakt.

— Als een speler de bal in zijn bezit krijgt nadat de bal een arm of hand raakt en dan scoort of een gevaarlijke aanval opzet.

— Als de bal een arm of hand raakt waarbij een lichaam onnatuurlijk groter wordt gemaakt.

— Als de bal een arm of hand raakt die zich boven de schouder bevindt, tenzij de speler de bal controleerde en die daarna op een arm of hand terechtkwam.

– In de volgende situaties wordt géén vrije trap gegeven:

— Als de bal door een arm of hand raakt die van het eigen lichaam/hoofd/voet komt of die komt van een speler die dichtbij staat.

— Als de bal een arm of hand raakt die dicht bij het lichaam is en het lichaam niet onnatuurlijk groter maakt.

— Als een speler valt en de bal aanraakt met een arm of hand die gebruikt wordt om de val te breken.

— Als een doelman een bal opnieuw in het spel wil brengen na een inworp of terugspeelbal en daarin niet lukt, mag hij de bal pakken.

Uitleg van de IFAB: “Er was meer duidelijkheid nodig over de regels rond hands. Daarom hebben we een aantal principes uitgedokterd. Het voetbal accepteert geen doelpunten die gescoord worden door een hand of arm, ook niet als dat onopzettelijk was. Het voetbal verwacht dat een speler gestraft wordt voor een handsbal als hij daar een groot voordeel uit haalt. Als een doelman de bal wil wegtrappen maar daarin mislukt, is er geen orginele intentie om de bal te pakken. Daarom mag hij daarna de bal pakken zonder daarvoor bestraft te worden.”

Strafschoppen

– Een doelman hoeft voortaan nog maar met één voet op de doellijn te staan en niet met beide voeten.

– Een doelman mag de doelpalen/dwarsligger/netten niet aanraken. Deze mogen niet bewegen.

– Een speler die een penalty gaat trappen, mag eerst snel verzorging krijgen.

Uitleg van de IFAB: “Het is oneerlijk als een speler verzorging nodig heeft en daardoor een penalty niet kan trappen. Een doelman die één voet op de doellijn moet hebben, is praktischer. Dan kan die anticiperen op de strafschop.”

Wissels

– Spelers die worden gewisseld, moeten het veld via de kortste route verlaten, dus richting de dichtstbijzijnde zij- of achterlijn.

Uitleg van de IFAB: “Dit is om te voorkomen dat een speler tijd rekt door traag naar de middellijn te wandelen. De vervangen speler moet ook meteen naar de technische zone gaan of naar de kleedkamer. Een speler die dit niet doet, kan hiervoor bestraft worden.”

Aftrap

– Het team dat de toss wint, mag nu kiezen naar welk doel het speelt of het de aftrap neemt.

Uitleg van de IFAB: “Dit maakt de aftrap een stuk dynamischer. Kapiteins die de toss winnen, vragen vaak om de aftrap te mogen nemen.”

Stafleden

– Een staflid dat zich misdraagt, krijgt een gele of rode kaart. Als deze niet herkend kan worden, gaat de kaart naar de coach die op dat moment in de technische zone was.

Uitleg van de IFAB: “De experimenten hiervan waren succesvol en hebben vooral jonge scheidsrechters de kans gegeven om te gaan met ‘lastige’ trainers.”

Pauzes

– Er komt een verschil tussen drinkpauzes (maximum 1 minuut) en ‘cooling’ breaks (90 seconden tot 3 minuten).

Uitleg van de IFAB: “Voor de veiligheid van spelers is het onder bepaalde weersomstandigheden nodig om een ‘cooling’ break te houden om de lichaamstemperatuur te laten zakken. Deze zijn anders dan drinkpauzes, die dienen voor rehydratatie.”

Outfits

– Gekleurde shirts of een met een patroon op mogen onder truitjes gedragen worden als ze overeenkomen met de mouwen van de truitjes.